Naskah Drama Sisindiran Kelas 8

===SIAP UJIAN===

Palaku:

1.      Lalaki 1

2.      Lalaki 2

3.      Lalaki 3

4.      Awéwé 1

5.      Awéwé 2

6.      Awéwé 3

MUSIK BUBUKA

3 LALAKI ASUP BARI BARIS, KAKAWIHAN (Lalamunan - Mang Koko):

Mun abdi pareng nincak déwasa

Hayang laksana jadi tentara

Ngusir musuh nu rék niat jail

Dor dor dor musuh paéh dibedil

AWÉWÉ ASUP NYEKEL DUIT SALAMBAR, KAKAWIHAN (Lalamunan - Mang Koko), (LALAKI OLOHOK BARI TULUY CINGOGO):

Mun abdi pareng jadi nu kaya

Moal nyaah ku dunya barana

Pakir miskin nu katalangsara (BARI NUNJUK TULUY NYAMPEURKEUN LALAKI)

Sok sok sok rék dibagi walatra (DUIT TULUY DIBIKEUN KA LALAKI, IWAL KA LALAKI 3)

LALAKI 2      : Har, da kuring mah tentara, lain pakir miskin..

LALAKI 3      : (BARI GAGARO TEU ATEUL) Enya….

LALAKI 1      : Punten, néng, abdi mah teu peryogi, yeuh (BARI MIKEUN DUIT)

AWÉWÉ 2      : naha atuh bet naragog, siga nu jajaluk.

AWÉWÉ 3      : enya, da tentara mah tara arolohok.

AWÉWÉ 1      : nya tos atuh, ulah paséa, masing-masing gaduh cita-cita, leres? Kupingkeun:

                          Lamun jadi ka Cirata

                          Kudu wani jeung ngojayna

                          Lamun gaduh cita-cita

                          Kudu keyeng ngahontalna

LALAKI 1      : Leres tah. Tapi ayeuna mah urang émutan heula kumaha carana sangkan urang lulus. Maenya tentara teu lulus sakola.. moal gé tulus. Kupingkeun:

                          Mirun seuneu di nu bala

                          Bisi kahuru jukutna

                          Lamun teu lulus sakola

                          Isin téh ku sadayana

AWÉWÉ 2      : iiihh, bararaid mun teu lulus téh. Sakedap deui pan urang téh mayunan ujian, aya

  ujian sakola, ujian prakték, ujian nasional. Saéna urang siap-siap. Yeuh

  dangukeun:

                            naheurkeun cai sing enya

                          sangkan sangu jadi timus

                          Ngapalkeun sing enya-enya

                          Sangkan lulus peunteun alus

                          Leres?

LALAKI 2      : Tapi abdi mah bingung, pelajaran sakitu seueurna, kumaha ngapalkeunana?

                          Dikebut sawengi? (BARI NEMPO KA HAREUP)

                          Unggal peuting ngala batu

                          Lila-lila awak kuru

                          Unggal peuting maca buku

                          Lila-lila jadi kutu

AWÉWÉ 3      : sanés dikebut. Dikeureuyeuh ti ayeuna kénéh, ulah disakaligus téh. Utah kéh…

                          yeuh:

                          disambelan ngarah lada

                          digulaan amis deui

                          Di sakola diajarna

                          Di bumi diajar deui

                          Insya Alloh, komo dibarengan ku ngadu’a mah. Nu matak, upami guru nuju

                          nerangkeun, dangukeun ku cepil, ngarah nyelecep tuluy nyempil… upami guru

                          masihan tugas, kerjakeun.

LALAKI 3      : Ah, mun kuring mah boga cara nu gampang ngarah lulus

KABÉH          : (BARENG) Kumahaaa??

LALAKI 3      : Yeuh kupingkeun:

                          Majarkeun gelas caian

                          Ditangkubkeun kabaseuhan

                          Ngapalkeun kanggo ujian

                          Di kelas bari ngeusian

KABÉH          : (BARENG) uuuuuuuuuuuuuhhhhh……..

AWÉWÉ 1      : yeuh…yeuh… teu kénging kitu..

                          Mun lapar burukeun ngalas

                          Kadé poho jeung deungeunna

                          Mun ngapalkeunna di kelas

                          Éta mah niron namina

                          Ulah!

KABÉH          : (BARENG BARI NUNJUK KA LALAKI 3) Tah, dangukeun!

LALAKI 3      : nya atuh… moal da… ari satadina mah:

                          Nimu hayam di jarian

                          Diasupkeun ka paranjé

                          Nu penting lulus ujian

                          Carana kumaha baé

AWÉWÉ 2      : lulus mah kedah, tapi carana ogé kedah leres. Kapan urang téh kedah jujur. Saur bu Guru, jujur téh kedah janten karakter urang. Kupingkeun geura:

                          Niat indit ka Cibadak

                          Kalahka ka Dayeuhkolot

                          Sipat bawa ti bubudak

                          Kabawa nepi ka kolot

                          Tah, upami ti ayeuna kénéh urang teu jujur, engké mun urang tos ageing, bakal

                          teras kitu. Kahartos?

LALAKI 3      : kahartos, bu guru….

LALAKI 1      : Tah, urang gaduh cita-cita pan? Éta saé. Tapi kanggo ayeuna mah langkung saé diajar soson-soson, daria, enya-enya, serius… sangkan cita-cita urang teu hésé ngahontalna, da tos gaduh bekel élmu. Diajar téh mémang cape, tapi engké mah bakal leuwih cape lamun ayeuna teu diajar. Kupingkeun geura:

                          Mawa peti dina sundung

                          Ditumpangan ku karanjang

                          Élmu mah teu beurat nanggung

                          Tapi mangpaatna panjang

LALAKI 2      : (MAJU) jadi, urang siap mayunan ujian?

KABÉH          : Siap!!

LALAKI 2      : Siap diajar?

KABÉH          : Siap!!

LALAKI 2      : Siap teu lulus?

KABÉH          : (IWAL LALAKI 3) Henteu!!

KABÉH MELONG KA LALAKI 3

LALAKI 3      : Euh…pan di dinya henteu. Kuring siapna. Jadi mun dihijikeun: henteu siap!

KABÉH          : Ooooohhhh….

LALAKI 2      : Tah, kitu! Nagara Indonésia ka hareupna, gumantung urang ayeuna.

                          Siapkeun eupan jeung jala

                          Sangkan laukna kaala

                          Siapkeun diri keur jaga

                          Sangkan Indonésia jaya

AWÉWÉ 3      : Yu atuh urang ngapalkeun ayeuna mah. (KA HADIRIN):

                          Saninten di parapatan

                          Dibantun ka pabrik entéh

                          Hapunten kalelepatan

                          Ma’lum da diajar kénéh

KABÉH HORMAT KA HADIRIN. KALUAR

MUSIK PANUTUP

===OJÉG===

PALAKU:

1.      OJÉG 1

2.      OJÉG 2

3.      OJÉG 3

4.      AWÉWÉ 1

5.      AWÉWÉ 2

6.      NINI-NINI

DI PANGKALAN OJÉG, TILU URANG OJÉG KEUR SEMPAL GUYON SABARI NUNGGUAN PANUMPANG

OJÉG 1           : Beuki lila asa ngurangan panumpang téh…

OJÉG 2           : Heueuh. Ayeuna mah baroga motor sorangan. Aéh, kamari aya nu rék ngojég, teu ditarik ku déwék mah, ngan mayar 50 rébu..

OJÉG 3           : Euleuh-euleuh..naha teu ditarik? Teu éling sugan manéh téh!

OJÉG 2           : Lain teu daék euy, tapi….

                          Mawa lauk dina bubu

                          Dipasakna jeung kalua

                          Mayar lima puluh rébu

                          Hayang nepi ka Papua

OJÉG 1           : Ah, kacida éta mah…

                          Batik poléng anu uwa

                          Kotorna téh ku dulurna

                          Balik ngojég ti Papua

                          Motor téh kari setangna

OJÉG 3           : Kuring gé kungsi ngalaman nu pikakeuheuleun mah. Aya nini-nini rék ngojég, ngan tobat babawaanana satreuk, déngékeun geura….

                          Samangka didahar marmot

                          Katénjona mah eungapeun

                          Nyangka kuring supir angkot

                          Kabéh barang dipuatkeun

SABOT KITU, TOROJOL 2 URANG AWÉWÉ.

OJÉG 1                        : Ngojég, Néng?

OJÉG 2                        : Ka abdi ngojégna, Néng…

OJÉG 3                        : Tong ka si éta (BARI NUNJUK KA OJÉG 2), motorna bodong!

OJÉG 2                        : Baé atuh, nu penting mah bisa maju jeung eureun.. tong ka si éta néng (NUNJUK KA OJÉG 3). Yeuh néng….

                          Tonggérét naékan kina

                          Paheula-heula jeung marmot

                          Entong daék ka manéhna

                          Nu tiheula ogé maot

OJÉG 3                        : Ah, na mani dicaritakeun…

OJÉG 1                        : Geus…geus.. kalahka paséa. Bade angkat kamana enéng-enéng téh?

AWÉWÉ 1       : Kupingkeun yeuh, tong paraséa…

                          Susuru opat ngajajar

                          Katinggang ku tangkal hoé

                          Kuring rék indit ka pasar

                          Balanja keur sapopoé

OJÉG 3                        : Dupi enéng nu ieu?

AWÉWÉ 2       : Sami abdi gé bade ka pasar…

                          Ka Banjar jalanna méngkol

                          Palaur picilakaeun

                          Ka pasar rék meuli jéngkol

                          Keur semur ogé gayemeun

OJÉG 3                        : Ih, geulis-geulis resep jéngkol… hayu atuh sareng abdi…

AWÉWÉ 2       : Hayu, ngan aya saratna

OJÉG 3                        : Naon saratna?

AWÉWÉ 2       : Mun akang jualan simbut

                          Ku kuring moal ditawar

                          Mun akang mawana ngebut

                          Ku kuring moal dibayar

OJÉG 3                        : Éh, ulah lepat néng…

                          Kunaon jualan simbut

                          Sangkan awak kahaneutan

                          Kunaon mawana ngebut

                          Kapan keur ngudag setoran

AWÉWÉ 1       : Ari abdi jeung saha?

OJÉG 1                        : Abdi wé néng…

                          Ka Bogor meuli karanjang

                          Dibeulina ku rupiah

                          Motor ojég anu akang

                          Dijamin hargana murah

AWÉWÉ 1       : motor alus nu Kang Amin

                          Lamun suka sok jadikeun

                          Motor alus teu ngajamin

                          Lamun supirna cileureun

OJÉG 1                        : Moal, néng. Hayu atuh….

OJÉG 2                        : Ari kuring?

OJÉG 1 JEUNG 3, AWÉWÉ 1 JEUNG 2 KALUAR BARENG JEUNG ASUPNA SAURANG NINI-NINI MAWA BUNGKUSAN.

OJÉG 1                        : Tah, tarik nini-nini…

NINI                : ngojég, Sujang..

OJÉG 2                        : Ah, embung. Tara mayar nini mah…

NINI                : Gagabah nyarita téh….

                          Gering bengék daham-déhém

                          Kulit katutup ku sarung

                          Kuring ngagésék ATM

                          Duit pinuh dina karung

OJÉG 2                        : Maenya? Wadul ah!

NINI                : Bener, Sujang…

                          Lamun manéh ka Cimaya

                          Sok hayang apal mudunna

                          Lamun manéh teu percaya

                          Sok buka geura karungna

OJÉG 2 MUKA BUNGKUSAN.

OJÉG 2                        : Ieu mah runtah, Nini! Ngawadul ah! Rajeun aya panumpang, nini-nini deuih..

NINI                : Éta ogé piduiteun, Sujang.. Hayu atuh, anteurkeun nini ka imah..

OJÉG 2                        : Heug, nganjuk deui waé nyah? Rugi aing mah!

OJÉG 2 JEUNG NINI-NINI KALUAR

===RÉNGSÉ===

===NGAMUMULÉ JEUNG MIKANYAAH BUDAYA SUNDA===

TÉRAS HIJI IMAH, TILU URANG ASUP BARI SEMPAL GUYON SANGGEUS LALAJO HIJI KASENIAN.

JALMA 1        : Alus euy pintonan téh, iraha nya aya deui?

JALMA 2        : Bulan hareup cenah..

JALMA 3        : Alus atuh ari unggal bulan aya mah, ngarah teu diaku nagara séjén.

JALMA 1        : Lain euy, asa beuki kamalinaan nagara deungeun téh, ngaku-ngaku budaya urang…

                          Tanggal ngora urang nganjang

                          Ka Cipari ngadon kongkur

                          Titinggal karuhun urang

                          Kiwari diaku batur

JALMA 2        : Ah, da bongan urang..

                          Masak            hurang eukeur deungeun

                          Dicampur jeung seupan iwung

                          Ku urang siga dipiceun

                          Ku batur tangtu dipulung

JALMA 3        : Na teu boga budaya sorangan kitu ari nagara batur? Piraku ngaku-ngaku nu urang?

JALMA 1        : Bogaeun tangtuna ogé. Ngan meureun budaya urang mah leuwih luhung ajénna.

JALMA 2        : Maksudna?

JALMA 1        : Nya budaya urang mah loba simbolna, simbol kahirupan…

JALMA 3        : Paingan atuh. Siga kaulinan barudak wéh, pan teu kudu make duit….

                          Jalan-jalan ka Cisokan

                          Meuli kadu ka Cihapit

                          Kaulinan di buruan

                          Henteu kudu make duit

                          Teu siga ayeuna, maén PS kudu ngaréntal, internétan kudu mayar…

JALMA 1        : Ari mayar henteuna mah éta mah gumantung. Ngan nu pasti, budaya sorangan kudu dijaga ku urang sorangan. Ngartos?

JALMA 3        : Kaharti ari kitu mah…

KEUR KITU ASUP JALMA 4 JEUNG 5.

JALMA 4        : Assalamu’alaikum… nuju naraon yeuh?

JALMA 2        : Waalaikum salam. Kieu wé, keur ngobrol.

JALMA 5        : Ngobrol naon?

JALMA 3        : sora bangkong sisi jurang

                          Sorana dikamelangeun

                          Ngawangkong budaya urang

                          Anu diaku ku deungeun

JALMA 4        : Lah asa ku pikawatireun puguh gé. Angklung, réog, nepi ka kadaharan siga témpé, diaku deungeun…

                          Muru batu ka Cimaya                        

                          Dijajarkeun jeung seménna

                          Angklung diaku Malaya

                          Magarkeun téh nu manéhna

JALMA 5        : Nya lamun embung diaku batur, ku urang kudu dijaga atuh. Lain ngajak perang ka Malaysia. Da meureun pédah maranéhna ngaku téh ku urang teu dijaga jeung dimumulé.

                          Bongan hurang teu dijaga

                          Ku batur beak teu nyésa

                          Bongan urang teu ngajaga

                          Ku batur mah dipicinta

JALMA 2        : Bener tah éta téh..

                       

                          Aya rasana kaduhung

                          Sanggeus urang ngalakukeun

                          Budaya urang nu luhung

                          Lebar mun disapirakeun

JALMA 1        : Kumaha atuh cara ngajagana? Da urang mah pan budak sakola?

                          Kumaha cara ka Jogja

                          Sangkan bisa ulin lila

                          Kumaha cara ngajaga

                          Sangkan lana salilana

JALMA 4        : Loba ari carana mah, rék diajar tuluy digunakeun, atawa nu gampangna, urang ngaprésiasi atawa lalajo kasenian urang. Gampang pan ari lalajo mah?

                          Moé-moé daun entéh

                          Diwadahan ‘na calana

                          Najan urang budak kénéh

                          Ngajaga mah sakuduna

JALMA 5        : Tah, ayeuna mah urang geus padaapal yén budaya, kasenian urang téh kudu dimumulé ku urang. Kudu dijaga ku urang, ngarah teu diaku deungeun deui.

                          Ngala pancar téh ka mana

                          Ngala awi jeung iwungna

                          Ngarah aya salilana

                          Ti ayeuna dijagana

 JALMA 1, 2, 3, 4, 5 KALUAR

==RÉNGSÉ===